- sinds: 2014
- gebruik: werken
- eenheden: 3 ateliers (3 a 4 gebruikers); 1 commons ruimte (5-25 gebruikers); 1 commons in de publieke ruimte (volkstuin De Schout), ca 5 – 8 gebruikers
- oppervlak: ca. ca. 228 m2 (plus buitenplaats)
Ateliers, restaurantje, volkstuinvereniging en fietsenwerkplaats
Banierstraat 62 is een smal en hoog hoekpand in de Provenierswijk naast het Schout Heynricplein. Dit is een van de eerste panden die Stad in de Maak in beheer heeft genomen, dus het kan niet anders dan dat hier in al die jaren al een hoop ‘oefeningen in het delen van ruimte’ zijn ontstaan.
De entree heeft twee blauwe deuren. De linker leidt naar de bovenwoning van drie verdiepingen. Hier vind je op elke verdieping een kunstenaarsatelier. Op de eerste verdieping zit het atelier van Daan den Houter, bekend van de schilderijen die smelten als je ernaar kijkt, zodat het kunstwerk al snel niets meer is dan een herinnering. In zijn atelier staat dan ook een grote vriezer waarin de herinneringen zorgvuldig wachten op een moment om ze te openbaren.
Boven hem zit het atelier van Daan Botlek, die grote muurschilderingen maakt. Tot voor kort zat hier het atelier van Philippa Driest: Phedflip. Zij beweegt met haar kunst tussen maatschappelijke vragen, onderzoek naar andere vormen van organiseren en samenleven en humor. Ook beweegt ze door Stad in de Maak. Ze was de waard van Pension Almonde en organiseerde een Wheelieparade voor de jonge Rotterdammers. Inmiddels runt zij de kiosk, een kritische en radicale boekenwinkel en riso print shop in de meent van de Pieter de Raadtstraat. Op zolder zit beeldend kunstenaar Marcel Brink, die waterspiegels schildert en stencils naar waar formaat, van patatvorkjes tot koffielepels.
Bijzondere benedenwoning
De tweede deur verschaft toegang tot de voormalige benedenwoning. Deze wordt gebruikt als tentoonstellingsruimte en leslokaal voor de Bcademie. Een initiatief van Daan den Houter en Alex Jacobs om de kloof tussen de kunstacademie en het autonome kunstenaarschap te overbruggen. Verder valt het oog meteen op de goed geoutilleerde keuken. Er is een zespitsgasfornuis, een strak betonnen aanrechtblad en een veelheid aan pannen. In de ruimte staan lange tafels met zitbankjes. Je kunt de benedenverdieping huren (www.restaurantjehuren.nl) als je een etentje wilt geven voor een aantal vrienden. De opbrengsten gaan naar de activiteiten die de gebruikers van het pand voor de wijk organiseren.
Die activiteiten vinden vooral plaats op het plein. De schutting van de achtertuin kan opengedraaid worden, waardoor plein en achtertuin één ruimte worden. Aan het plein staat een container die wordt verhuurd aan buurtbewoners met een hobby. Nu is ‘verhuurd’ een groot woord: de fietsenmakers van de ‘Doe-het-zelf-werkplaats’ die er nu in zit, zijn krakers die principieel tegen het betalen van huur zijn. Zij helpen wijkbewoners om zelf hun fiets op te knappen, dus – redeneren zij – betalen ze al in maatschappelijk rendement. Omdat er toch moet worden bijgedragen aan de kosten en het onderhoud van het pand en de gemeenschap, betalen zij (na een interessante mailwisseling) 50 euro per maand aan ‘onkostenvergoeding’.
VTV De Schout
Naast de container is een moestuin; een verhaal apart. Er staat een hekje met daarachter enkele perceeltjes van om en nabij een vierkante meter. Welkom bij VTV De Schout. Dit is de kleinste volkstuinvereniging van Nederland, een voortvloeisel uit Vereniging de Vereniging van kunstenaar Floris Visser, die vroeger zijn atelier hier op de Banierstraat had. Een vereniging waarvan de leden het nut en de mogelijkheden van het verenigingsleven exploreerden, zonder daadwerkelijke gemeenschappelijkheid in vrijetijdsbesteding, zoals muziek maken, tuinieren of sport.
Deze volkstuin is stiekem een echt Stad in de Maak-project, omdat het geclaimde/gekraakte publieke ruimte is die beschikbaar is gemaakt voor algemeen gebruik van de wijk. Toen de ruimte echt toegeëigend werd door een hek te plaatsen en een poort met de naam VTV De Schout, meldden de Turkse en Marokkaanse vrouwen uit de wijk zich aan om te komen tuinieren. Pas met een hek is een vereniging een vereniging, zo blijkt. Al sinds 2006 wordt deze tuin bijgehouden door vrijwilligers uit de buurt en uit het netwerk van Stad in de Maak.
Marcel Brink aan het woord:
“We zitten hier nu 6 of 7 jaar en ik vind dat we een leuk dynamisch ding hebben neergezet. Er is veel betrokkenheid met de buurt. Tegelijk is mijn atelier ook echt mijn cocon om te werken als de stad slaapt. Ik werk vaak ’s avonds laat en ’s nachts. Het is de zolder, dus ik moet eerst drie trappen op. Dit voelt als de ladder tot mijn inspiratie.
Beneden runnen we samen Restaurantjehuren.nl. Ik neem de organisatie ervan grotendeels op me. Ik vind het leuk dat het zo’n knipoog naar de kunst heeft: het is geen restaurantwaardige plek, maar je kunt het huren om restaurantje te spélen. Toen corona uitbrak, ging het dicht. Toen kon ik eindelijk doen wat ik wil doen, grote doeken met waterspiegels maken. Die passen niet door het trapgat, dus de benedenruimte werd al snel een verlengstuk van onze ateliers.
Het smaakt naar meer, het lijkt me leuk om in de toekomst de benedenruimte vaker te benutten voor exposities of om groot werk te maken. Ja, die extra werkruimte went natuurlijk snel, maar we zijn weer open hoor!”